Макаров-Век Александр Дмитрий улы

Шагыйрь, прозаик, драматург

1961 елның 22 октябрендә Пермь өлкәсенең Кунгур шәһәрендә дөньяга килә.

1971 елдан алып КамАЗда эшли. Ул төп конвейерда слесарь, төзүче, рәссам хезмәтләрен дә башкара.

Шушы ук елны Александр «Орфей» әдәби берләшмәнең әгъзасы була. Монда КамАЗның яшь шагыйрьләре җыела. Шигырь юлларын транспарантларга язып төзелеш барган урыннарга эләләр, листовкаларга язып тараталар. Алар арасында Александрның да шигырьләре була. Ул 10 нчы сыйныфта вакытта ук инде Казан телевидениесендә «Я сын Уральской стороны, я внук великого Бажова…», дип чыгыш ясаган була.

Алабуга педагогия институтын тәмамлаганнан соң, Александр рус теле һәм әдәбияты укытучысы булып эшли. Шулай ук «Ника» яшьләр театрының актеры була. 1990 елда Горький исемендәге әдәбият институтының «Шигърият» бүлегенә укырга керә. Аны тәмамлаганнан соң, күп еллар дәвамында РГБ (элеккеге Ленин исемендәге китапханә) өлкән фәнни хезмәткәр вазифасын башкара. Соңрак Мәскәүнең балалар курчак театрына (МДКТК) эшкә чакырыла. Хәзерге вакытта бары тик әдәби хезмәт белән шөгыльләнә.

Үзенең шигырьләрен автор «Юность», «Новый мир», «Провинциальный альманах» журналларында, коллектив шигъри җыентыкларда бастыра. Аның әсәрләре Болгариядә, Латвиядә, Төньяк Кореядә дә дөнья күрә. Авторның өч әсәре («Дикий гусь Ишка», «Живая душа», «Притча о деревянном сыне…») Мәскәү курчак театрының (МДКТК) даими репертуарына кертелгән. «Живая душа» пьесасы буенча куелган спектакль С.В. Образцов исемендәге курчак театрларының V Халыкара фестивалендә  катнаша.

В. Катаев һәм Б. Полевой исемендәге «За лучшую поэзию года» (журнал «Юность») Премиясе  лауреаты.

Россиянең һәм Мәскәүнең Язучылар берлеге әгъзасы.

«Подарок ювелиру» (1995), «Чёлн» (2004), «Тихая муза» (2006) китаплары авторы.
Шигырьләре «Лебеди над Челнами» (1987), «Под небом высоким» (2008) коллектив шигъри җыентыкларга кертелгән.